Kρίση... με πιάνει κρίση...

Αααχ! Έλεγα να μην καταπιαστώ με την κρίση και να μην απασχολήσω καθόλου το όμορφο κεφαλάκι μου με τέτοια καθημερινά και ποταπά ζητήματα αλλά να που δε γίνεται αλλιώς αφού, όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου, η κρίση είναι εκεί. Μέσα στη ντουλάπα, μέσα στο ψυγείο (καλά, εκεί είναι η καλύτερή της), στο σαλόνι, στην κρεβατοκάμαρα (εκεί να δεις κάτι κόλπα που σου κάνει), στο αυτοκίνητο. Αν πεις δε και για έξω, εκεί πια η κρίση είναι τόσο πολύ συγκεντρωμένη - συμπυκνωμένη θα έλεγα - που την κόβεις με το μαχαίρι. Σου βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα αφήνοντάς σε να αναπολείς τα περασμένα και όχι τόσο μακρινά μεγαλεία που έφυγαν και μάλλον πίσω δε θα ξανάρθουν.

Άτιμη κρίση, "... σ' όλα υπάρχεις και πλανιέσαι, δε ξεχνιέσαι, δε ξεχνιέσαι...".

Οι μόνοι που δεν καταλαβαίνουν την κρίση της Ελλάδας, είναι όσοι δε μένουν Ελλάδα.

Εδώ σου λέει, την έχουν ακούσει και μεγάλα ονόματα που, μέχρι πρότινος, ήταν οι "βασιλιάδες" του life style(!) και που διαβάζαμε στα gossip περιοδικά για τα έργα (λέμε τώρα) και τις ημέρες τους. Τότε, τους μακαρίζαμε. Τώρα, βγάλαμε τα "πατριωτικά χαντζάρια" εναντίον του καταραμένου κεφαλαίου και της έκλυσης των ηθών κι όποιον πάρει ο χάρος!

Γενικά, το θέμα της κρίσης, έχει αντικαταστήσει στις συζητήσεις το "Ωραίος καιρός σήμερα!". Επιτέλους, η Ελληνική κοινωνία, βρήκε σημείο σύγκλισης!!! Όλεεε!!!

Χρόνια το παλεύουν οι πολιτικοί να το βρουν το ρημάδι το σημείο (ούτε για το σημείο "G" τόσο ψάξιμο) και δεν το 'βρισκαν. Και τελικά, τους ήρθε ουρανοκατέβατο!

Βέβαια, δε μπορούν να το εκμεταλλευτούν όπως θα 'θελαν αλλά τί να γίνει; Δε μπορούμε να τα 'χουμε όλα... Και τ' ότι έχουμε γίνει "φίλοι και αδερφοί" (μια που είμαστε "ομοιοπαθείς") με κάτι άτομα που δεύτερη ματιά δεν τους έριχνες σε άλλες εποχές, αυτό τί σου λέει;! Τέλος πάντων.

Ζούμε όμως και ιστορικές στιγμές κυρίες και κύριοι.

Από τα πέρατα της οικουμένης έρχονται τα μηνύματα συμπαράστασης! Όλος ο κόσμος ασχολείται μ' εμάς και την κρίση μας. Πολύ ζήτηση έχουμε στα ειδησιογραφικά πράγματα. Είμαστε, για πρώτη φορά, ρυθμιστές της παγκόσμιας οικονομίας!!! Το περιμένατε ποτέ;! Ε, ποτέ όμως!!!

Και στην Ελλαδίτσα, το μόνο που σκέφτονται, είναι πώς θα τη βγάλουν μέχρι αύριο. Όχι μεθαύριο, αυτό πάει, ψόφησε. Τί να λέμε τώρα;!

Κουράγιο όμως φίλοι μου και θα 'ρθει η μέρα που θα σηκωθούμε λίγο ψηλότερα και "πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι" και τα Cayenne και τα Ferragamo (χμμ, αυτά και η Αγια-Σοφιά)!!!

Σας χαιρετώ με "αγωνιστικούς" χαιρετισμούς από το μέτωπο της κρίσης και εις άλλα με υγείαν!

Ως επίλογο σας παραθέτω το παρακάτω τραγουδάκι για να δείτε ότι, μερικοί, τα λέγαν από παλιά αλλά εμείς τότε [...] (συμπληρώστε ό,τι ρήμα θέλετε)!