Αντιρίξ και Συμφωνίξ

Ήρθε η Άνοιξη! Πουλάκια, λουλουδάκια, εμπριμέ φορεματάκια, σήκωμα χαλιών και τα πρώτα γεμιστά στο σπίτι! Όλα δείχνουν ότι η θερμοκρασία ανεβαίνει και όλα βαίνουν καλώς στο να υποδεχθούμε το καλοκαιράκι που μας κλείνει το ματάκι του από μακριά!

Όλοι θα το υποδεχτούμε;;; Όοοχι όλοι! Γιατί υπάρχει ένα χωριό στην Ευρώπη που αντιστέκεται στο Ρωμαϊκό, (εεε συγνώμη, στο Γερμανικό ήθελα να πω;) κατακτητή. Και όλα αυτά περί Άνοιξης είναι... πώς να το πω;... "last year!". Δεν είναι Άνοιξη φέτος αυτή που λέει κι ο Διονύσης (ο Σαββόπουλος ντε!).

Οι Γαλάτες του συγκεκριμένου χωριού αντιστέκονται στους Ρωμαίους απ' τη μια κι απ' την άλλη  αλληλοφαγώνονται για το ποιος θα γίνει αρχηγός. Και μάταια περιμένουν το Δρυίδη να τους φτιάξει το μαγικό φίλτρο. Δε μπορεί γιατί κι αυτός απηύδησε:

"Ας το καλό πια! Φτιάχνω, φτιάχνω φίλτρο κι εσείς το ποτίζετε στις γλάστρες. Αντί να το κατεβάζετε και να κατεβάσετε καμιά ιδέα για το πως θα γλιτώσουμε από το λάκκο με τα φίδια!" (Προσέξατε πόσο κομψά το τοποθετώ;) "Άχρηστοι! Ακαμάτηδες! Κηφήνες! Και σα να μην έφτανε αυτό, το πουλάτε κιόλα και βγάζετε ένα κάρο φράγκα που τα στέλνετε στην Ελβετία γιατί φοβόσαστε τη φορολογία και τελευταία και την πτώχευση! Ωραίος τρόπος!!!"

Οι επίδοξοι αρχηγοί όμως ηγρόν αγόραζαν. Κοιτάζουν ο ένας τον άλλον και κλαψουρίζουν:

"Όχι κυρίααα. Εγώ ήμουνα καλό παιδάκιιι. Το άλλο παιδάκι φταίειιιι... Αυτός άρχισε πρώτοοος..."

Και έτσι περνάει ο καιρός και η Άνοιξη προχωράει και δίνει τη θέση της στο καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι αλλιώτικο από τα άλλα. Πώς λέμε "Ένα αγόρι αλλιώτικο από τα άλλα"; Γιατί εκτός του ότι κανείς δεν ακούει τους ρημαδογαλάτες, θέλει και να τους χρησιμοποιήσει για να κάνει τα δικά του. Άλλα οι Γαλάτες βαρέθηκαν μάλλον τα παιχνιδάκια και δε θα παίξουν άλλο με τα παιδάκια! Να μάθουν αυτά!

Για να δούμε! Τι θα γίνει και πώς θα τελειώσει η ιστορία; Ουάου! Πρέπει να πάρω το επόμενο τεύχος για να μάθω! Ακριβό το άτιμο αλλά τα αξίζει τα λεφτά του! Στοιχίζει μια ψήφο και ένα μνημόνιο! Κάτσε να κοιτάξω αν έχω ή πάλι δανεικά θα ζητήσω! Δε βαριέσαι, κι έτσι κουρεμένος κι αλλιώς χαμένος!

Εδώ κάπου θα ευχηθώ καλό βόλι (πάλι!) και κοιτάξτε που θα το ρίξετε για να μην τραβάτε τα μαλλιά σας με αυτό που θα βγει (πάλι!).

Γκόοοορτζος!!! Γκόοοορτζος!!!

Επιτέλους έρχονται οι εκλογές!

Η μέρα που θα μιλήσει ο κυρίαρχος λαός.

Αυτό το μείγμα από γοητευμένους και απογοητευμένους, τιμωρούς και θύματα, κλέφτες και αστυνόμους, νούμερα και διανοούμενους, μεροκαματιάρηδες και προνομιούχους της ελληνικής ταλαίπωρης κοινωνίας. Και άντε να δούμε τι θα πει!

Καλά, το τι θα γίνει μ' αυτές τις εκλογές, είναι απερίγραπτο!

Αυτό που χαίρομαι όμως πιο πολύ από κάθε τι, είναι το ότι είναι οι μόνες εκλογές που ο κάθε "παραδοσιακός" πολιτικός φοβάται για την καρεκλίτσα του!

Πόσο χαίρομαι όταν βλέπω την ταραχή τους, δε λέγεται! Πόσο γουστάρω να τους ακούω να μας παρακαλάνε να τους ψηφίσουμε! Να γίνονται χαλί να τους πατήσουμε, να σκύβουν με τόση αγωνία στα προβλήματά μας και να μας προτείνουν λύσεις που, ως δια μαγείας, όλοι έχουν ενώ πριν, ούτε που να τους περάσουν από το μυαλό. Όλα θα τα φτιάξουν και για όλα θα φροντίσουν οι "πατέρες" και οι "πατερούληδες" του έθνους!

Και ως γνωστόν για όλους (και μην πει κανείς ότι δεν το ξέρει γιατί θα τον μαλώσω), μετά τις εκλογές θα ακούσουμε το γνωστόν και μη εξαιρεταίον "Δεί δή χρημάτων ω! άνδρες Αθηναίοι!". Και το χρήμα το ρημάδι είναι πολύ ακριβοθώρητο στην Ελλάδα μας από συστάσεως ελληνικού κράτους.

Και να μην ακούω ότι οι πολιτικοί μας είναι διεφθαρμένοι γιατί θα παρεξηγηθώ!

Μα πώς να μην είναι αφού όλο το σύστημα τους ωθεί και τους ανταμείβει. Για να μην πω ότι πολλοί από 'μας ωφελούμαστε γενεές δεκατέσσερις απ' όλο το πράγμα. Άρα, είναι δικαιολογημένοι οι καημένοι! Αμάν πια κακεντρεχείς άνθρωποι που πέσατε να τους γιαουρτώσετε τους ανθρώπους, όπου τους βλέπετε! Ενώ αυτοί σας είπαν απλά την αλήθεια: "Μαζί τα φάγαμε". Ε εντάξει, άλλοι βαρυστομάχιασαν κι άλλοι μείναν νηστικοί. Εδώ σε γάμο πας και αν δε σηκωθείς δυο φορές να γεμίσεις πιάτο, άδειασε ο μπουφές κι έμεινες νηστικός, για τα ταμεία του κράτους θα λέμε που χάνει η μάνα το παιδί;

Όπως και να χει το πράγμα όμως και ό,τι και να γίνεται, γεγονός είναι ότι πρέπει να ψηφίσουμε και να αφήσουμε την εκδρομή για μια άλλη μέρα γιατί αυτοί που θα ψηφίσουν θα φάνε τους υπόλοιπους που δε θα ψηφίσουν. Οπότε ας ψηφίσουμε ο καθένας εκεί που νομίζει ότι δεν τον κοροϊδεύουν. Γιατί έχουμε φάει πολύ δούλεμα και δεν πάει άλλο. Πιάσαμε πάτο και λένε ότι μετά από τον πάτο μόνο πάνω πας.

Εύχομαι πραγματικά τα καλύτερα για τον τόπο (αλλά περιμένω τα χειρότερα)... και καλό βόλι!