Τώρα που πέρασε κι ο άγιος Βαλεντίνος (μεγάλη η χάρη του), μου έφυγε ένα βάρος!
Εδώ και χρόνια, έχω αποφασίσει να μην εκπίπτω στα παντός είδους αρκουδάκια, καρδούλες, λουλουδάκια και κόκκινα βρακάκια που μου έχει επιβάλλει το "έθιμο", όχι επειδή κατάλαβα ότι όλα αυτά είναι εμπορικού τύπου πράγματα που μας έχουν, κατά κάποιον τρόπο, επιβληθεί αλλά γιατί, απ' όλα αυτά τα δωράκια, το μόνο που έμεινε είναι η διαπίστωση ότι, ο έρωτας μόνο αυτά δεν είναι!
Το λέω εγώ που, στο παρελθόν, έχω λάβει και έχω κάνει τέτοια.
Και αφού τελείωνε η σχέση, σου έμεναν τ' αρκουδάκια και οι καρδούλες για να σου επιβεβαιώνουν ακριβώς το ότι, όλ' αυτά, τίποτα δεν είναι παρά ένα περιτύλιγμα και ένα ακόμα συμμάζεμα και φορμάρισμα αυτού που νιώθεις και ότι πρέπει να το γιορτάζεις κιόλα κάθε 14 Φεβρουαρίου.
Μήπως κάθε λεπτό, μ' αυτόν που αγαπάς, δεν είναι γιορτή; Δε γιορτάζει η ψυχή σου κάθε φορά που είσαι μαζί του; Κάθε φορά που διαπιστώνεις ότι "Ναι, αυτό είναι το άλλο μου μισό!";
Άσε πια το "Χρόνια πολλά" που σου λένε φίλοι και γνωστοί λες κι έχεις γενέθλια. Αυτό, από την αρχή μου ξίνισε γιατί, καλά είναι να σου το λέει το έτερον ήμισυ αλλά να σου το λένε όλοι και μάλιστα να σε ρωτάνε "Γιορτάζεις;"! Αν δλδ δε θέλεις να το μάθει κάνεις, αν ρε παιδί μου είσαι ερωτευμένος με κάποιον που, για κάποιο λόγο, δε γίνεται να είστε μαζί, τί λες; Γιορτάζεις ή δε γιορτάζεις; Και αν δε γιορτάζεις τα πράγματα είναι απλά, αν όμως γιορτάζεις, κερνάς γλυκά, ανάβεις τα φώτα και δέχεσαι επισκέψεις;
Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το τόσο δικό μου, προσωπικό μου που δε θέλω να βλέπει άλλος "μέσα".
Έχω δει δε και το ανεκδιήγητο να βγαίνουν δύο φιλικά ζευγάρια για να γιορτάσουν τον... άγιο!
Τραπεζάκι νταμπλ-ντοτ σε μεγάλη πίστα, αγκαλίτσα με την απαραίτητη ανθοδέσμη! Αααα, είναι και μερακλής ο Βαλεντίνος!
Μήπως είμαι γκρινιάρα ή απλά μεγάλωσα και δε μου λένε τίποτα αυτά;
Ευτυχώς πέρασε κι αυτή η "χρονιάρα μέρα" και ξεμπερδέψαμε με όλο το κόκκινο καρδουλοπακέτο.
Άντε και του χρόνου!
Μα γιατί δε βάζεις κάποιο εργαλείο αξιολόγησης των αναρτήσεών σου;! Π.χ. Αυτή θα στην αξιολογούσα με την καλύτερη επιλογή του! Κρίμα είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέσπα. Όπως κατάλαβες, συμφωνώ απόλυτα με τα όσα λες.
Βέβαια, κάθε φορά που λαμβάνει κανείς δώρο αγάπης, θεωρώ ότι του είναι ιδιαίτερα ευχάριστο.
Απ’ την άλλη, το να «γεννάμε» ανύπαρκτες ουσιαστικά επετείους απλά και μόνο γι αυτό, ε πάει πολύ. Πολύ δε περισσότερο τη στιγμή που δεν είναι καν δικό μας γέννημα η συγκεκριμένη. Και ξενόφερτο είναι και για καθαρά κερδοσκοπικούς εμπορικά λόγους έχει ξεσπαθώσει σε αυτό το βαθμό στις ανεπτυγμένες (μη χ…ω) χώρες. Μαζί μ’ αυτό κι άλλα διάφορα βέβαια αλλά τώρα μιλάμε γι αυτό.
Αυτό που μετρά, είναι το να μπορείς να βιώνεις την αγάπη, την αληθινή αγάπη. Όλα τ’ άλλα είναι από φαιδρά έως και ύποπτα.
Δε βάζω εργαλείο αξιολόγησης γιατί...δεν ξέρω αν μπορώ αντέξω την κριτική.Δεν είμαι δεκτικός άνθρωπος όπως ίσως θα έχεις καταλάβει.Όσο για τα δωράκια βεβαίως ευπρόσδεκτα οποτεδήποτε αν προσφέρονται από την καρδιά.Το κακό είναι ότι του αγίου και του γενεθλίου τα περιμένεις ενώ τα απρόσμενα έχουν πιο πολλή αξία νομίζω μια και δείχνουν ότι εκτιμάς κάποιον ξεχωριστά και σε διάρκεια.Και τέλος πάντων το δώρο είναι μια πράξη που δείχνει αγάπη.Υπάρχουν κι άλλες όπως η εκτίμηση,η εμπιστοσύνη,η φιλιά κ.ά. Δεν είναι μόνο τα δώρα.
Διαγραφή